De afgelopen dagen waren, hoe zal ik het zeggen: uiterst stresserend…
Morgen vertrek ik naar Amsterdam, waar we weer samenkomen met de teaching circle van Chief Dancing Thunder voor 4 dagen rituelen.
En ik had een plan. Ik wil heel graag de mensen laten meeleven in de laatste maanden van de totstandkoming van Aletheia. Het proces is zo ontzettend boeiend en leerzaam. En ik krijg vaak te horen van mensen, hoe graag ze dit soort verhalen horen.
Dus ik had een plan. Ik zag een soort online dagboek waar ik mijn verhalen zou neerschrijven.
Dus vertelde ik mijn marketingman (Hij heet Birju en woont in Indië) van mijn plan en hij vond het ‘Brilliant!’
Na wat brainstorm besloten we een website te bouwen. Wat sfeerbeelden, onze plek en onze plannen voorstellen, en een dagboek.
Simpel. Dacht je. En ik ook.
Een kennis van mij is zeer bedreven in de magie van het internet (lees SEO en andere poortjes…) en had ons ten zeerste aangeraden om met WordPress te werken via Siteground. (de technische reden ga ik jullie besparen).
Dus hup, bouwen maar. (Birju dan….)
Maar ergens leek dat toch niet vlot te gaan. Birju leek net dit platform niet meester. En was er ook nogal laat aan begonnen. En durfde ook niet helemaal toe te geven dat hij wat struggelde. Dus 2 dagen voordat ik naar Amsterdam zou vertrekken hadden we het zoveelste skypegesprek over de website. Hij toonde mij wat er al was.
En we staarden naar een lege template….
Op zo’n moment verval ik dus ik zeer primaire emoties hé.
Dan geraak ik toch nog in de stress, dan komt er angst dat de site er niet zal zijn, boosheid dat die man niet eerlijk was etc etc…
Ik hoef je mij innerlijke dialoog niet toe te lichten denk ik ;-).
En toch blijft een ander deel van mezelf zeer rustig. Waar dan angstige deel dan weer niks van snapt. Het rustige deel kan ook niet spreken, want het angstige deel schreeuwt oorverdovend.
Dus bellen we de briljante vriendin. Of ze effe kan ‘kijken’ naar de situatie. En ze ziet hoe Birju niet functioneert onder stress. (beetje laat om daar nu uit te stappen, niet?)
Ze stelt voor om wat spirits aan te roepen en edelstenen te programmeren die hem kunnen gaan helpen.
Dus zit ik enkele minuten later met drum en stenen bij het medicijnwiel van Aletheia en stuur alle spirits die me nodig lijk stanté pédé naar Indië.
En dan gebeurt het weer. Wat ik nog steeds wonderbaarlijk vind. Al heb ik het al zo vaak zien gebeuren… Birju belt me enkele uren later. Euforisch. Hij heeft het onder de knie. Hij snapt niet wat er gebeurde, maar hij had nog nooit zo efficiënt en gefocused gewerkt. (en we spreken over nachtwerk hier…). Dus leerde ik voor de zoveelste keer: vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen…. Op het universum en alle spirits.
Dus enkele behoorlijke intense uren samen website bouwen later is hij er dan toch. Op de valreep. Net klaar voordat ik naar Amsterdam vertrek.
En als je dit nu leest dan heb je hem gevonden ☺.
En dan hoor/lees ik heel graag wat je ervan denkt!
www.aletheia.one
So let me know ☺.
Kus.